رایانه چیست؟!
رایانه که نام های دیگر آن کامپیوتر یا رایانگر نیز است.
این سیستم نوعی دستگاه برنامه ریزی شده الکترونیک است.
که سازنده آن این قابلیت را دارد که آن را برنامه ریزی کند تا اطلاعات محاسباتی و منطقی را به صورت خودکار پردازش کند
و بنا به دستوراتی که به آن داده شده کار ها را به انجام برساند.
کامپیوتر های نسل جدید را می توان مجموعه بزرگی از کد های دستوری که توسط یک گروه برنامه نویس کد نویسی شده اند دانست.
این کد ها به سیستم کمک می کند که بتواند تعداد کار های بیشتری انجام دهد.
و با هر ورودی بنا به دستوری که به آن داده شده عمل کند.
هر کامپیوتر و سیستمی شامل دو بخش سخت و افزاری و نرم افزاری است.
که این دو بخش در مجموع آن سیستم را کامل می کنند.
علاوه بر آن رایانه ها قابلیت اتصال به یکدیگر را دارند که بعد از این اتصال به نوع جدیدی از رایانه تبدیل می شوند.
که یکی از نام های این نوع جدید شبکه رایانه ای یا خوشه ای است.
کامپیوتر را به نوعی می توان یک نوع سامانه کنترلی برای تعداد زیادی از دستگاه های صنعتی و مصرفی دانست.
سه تا از موارد استفاده رایانه ها عبارت است از:
- دستگاه های خانگی مثل مایکروویو
- دستگاه های کارخانه ای مثل ربات های صنعتی
- دستگاه های عمومی مثل رایانه های شخصی و تلفن های همراه هوشمند
بزرگ ترین شبکه جهان که متشکل از متصل شدن تعداد زیادی رایانه به یکدیگر است را اینترنت می نامند.
کامپیوتر ها می توانند در اقصی نقاط جهان به این شبکه متصل شوند و از منابع اطلاعاتی وسیعی استفاده کنند.
در ابتدا کامپیوتر ها صرفا به منظور محاسبات ریاضیات استفاده می شدند.
تاریخچه پیدایش رایانه ها و تکامل آن ها:
در طول تاریخ به هر دستگاهی که قابلیت انجام و پردازش محاسبات ریاضی را داشته باشد رایانه گفته می شد و می شود.
در قدیم به دستگاه های ساده مکانیکی همچون خط کش و چرتکه و … هم رایانه می گفته اند.
یا به نوعی در برخی مواقع به آن ها رایانه قیاسی گفته می شد.
به خط کش، چرتکه و چیز هایی از این قبیل رایانه آنالوگ هم گفته می شد
اما کاربرد کلمه رایانه آنالوگ به این گونه وسایل محدود نمی شود و در علوم مختلف کاربرد هایی بیشتر از این ها دارد.
مثلا به یک نوع از کاربرد های رایانه آنالوگ در علوم مختلف می پردازیم.
در علوم الکترونیک و مخابرات و کنترل: روشی برای محاسباتی همچون مشتق گیری، انتگرال روابط ریاضی و معادله های دیفرانسیل توسط خازن، سلف و …
دلیل این نامگذاری این است که برخلاف رایانه های عددی، ارقام را به صورت عدد ها در پایه دو نشان نمی دهد
بلکه به شکل کمیت های فیزیکی متناسب با آن عدد ها به نمایش گذاشته می شود.
رایانه ها به دو نوع قیاسی یا آنالوگ و رقمی یا دیجیتال تقسیم می شوند.
یکی از نخستین ماشین های اتوماتیک را که به نوعی جد رایانه های نوین می توان دانست
را بدیع الزمان جزری ساخته بوده است.
کامپیوتر جز دو محصول مهمی است که در قرن بیستم اختراع شد.
بلز پاسکال در سال 1364 دستگاهی ساخت که این دستگاه را تلاش اول در زمینه ی دستگاه های محاسبه کننده خودکار می دانند.
پاسکال برای کمک کردن به پدرش این دستگاه را ساخت
این دستگاه دومین دستگاهی بود که بعد از چرتکه انسان ها برای انجام محاسبات ساخته بودند.
پدر پاسکال یک حسابدار دولتی بود که با این دستگاه به جمع و تفریق اعداد شش رقمی می پرداخت.
بعد پاسکال، لابینیتز (ریاضی دان آلمانی) جز اولین نفراتی بود که برای ساخت یک ماشین خودکار تلاش کرد.
او در طی سال های 1671 تا 1964 تلاش کرد و یک ماشین برای انجام محاسبات ساخت.
در همین بین یعنی همزمان با لابینیتز در حدود سال 1674 در انگلستان شخصی به نام ساموئل مورلند
یک دستگاه برای محاسبات جمع، تفریق و ضرب ساخت.
در قرن هجده میلادی بسیاری تلاش در این زمینه انجام شد که بسیاری از آن ها بی نتیجه بود.
استیفن بالدوین در سال 1875 برای اولین بار دستگاهی را ساخت
که هر جهار عمل اصلی ریاضی (جمع- تفریق- ضرب- تقسیم) را محاسبه می کرد.
و این دستگاه را توانست به نام خود به ثبت برساند.
یکی از تلاش های بی نتیجه ای که در قرن هجدهم میلادی انجام گرفت
این بود که یک ریاضی دان انگلیسی به نام چالز ببیج در اوایل قرن هجده
یعنی در سال 1810 می خواست دستگاهی بسازد که اعداد 26 رقمی را محاسبه کند
او بیست سال زمان نیز صرف این موضوع کرد اما این را به نتیجه نرساند و نصفه کاره رها کرد.
او به دلیل ساخت دستگاهی دیگر که خودش به آن دستگاه تحلیلی می گفت آن را نا تمام رها کرد.
او قصد داشت دستگاهی بسازد که بتواند آن را برنامه ریزی کند
که بر طبق این برنامه ریزی این دستگاه بتواند به طور اتومات بر روی اعداد محاسبه انجام دهد.
در سال 1871 بابیج مرد و این دستگاه نیز نا تمام ماند.
هیچ کس کار های بابیج ادامه نداد و به همین دلیل به فراموشی سپرده شد.
ساخت دستگاه هایی از این قبیل متوقف شد تا اینکه در جنگ جهانی دوم
دولت آمریکا شروع به دادن طرحی برای اختراع دستگاهی سری کرد
تا به کمک آن بتواند مکالمات رمز نگاری شده آلمانی ها را ترجمه کند.
مسئولیت ساخت این دستگاه سری را سازمان آی بی ام و دانشگاه هاروارد عهده دار شدند.
که این طرح منجر به ساخت دستگاه ASCC در سال 1944 شد.
ASCC دستگاه بزرگ وسنگینی بود که می توانست تا 72 عدد 24 رقمی را در خود نگهداری کند و آن ها را پردازش کند.
این دستگاه با نوار هایی که دارای سوراخ بودند برنامه ریزی شده بود.
و تمام مکانیکی یا الکترونیکی بود.
و بعد آن تا امروزه بشر می کوشد که بتواند هر روز در این زمینه پیشرفت های بیشتری کند.
ممنون برای توضیحات کاملتون. موفق باشید.